Sancar “Ortaklık devam, sadıçlık tamam” der ama kader gülüp geçer Sancar’ın bu ayrılık kararına. Kadere bakılırsa, iki sadıç bir koğuşta yan yana yıllar geçireceklerdir.
Sefirin oyunu yüzünden ayrılamayan sadıçların ise hapse girmeden önce yapacakları son bir ortaklık vardır; Nare’ye saldıranları bulmak. Ona bunu yapanların cezasını kesene kadar gözleri ne ailelerini görür, ne de hapiste geçirecekleri yılları.
Sancar ve Gediz’in tüm mal varlıklarına el konulunca, Efeoğlu ailesi konağı kaybeder. Halisefe, beslemeyken hep baş eğdiği konaktan, yine başı eğik çıkar. Üstelik Nare ile aynı çatı altında yaşamak ve o kızın yaralı yüzüne bakmak zorunda kalır. Bizzat neden olduğu yaraların olduğu yüze.
Nare ise bir yandan yaşadığı saldırının travmasıyla savaşırken bir yandan kendini Sadıçların yokluğunda onlara yardım etmeye adar. Çünkü o sevdiklerinin suçsuzluğuna tüm kalbiyle inanmaktadır.
Sancar says "Partnership continues, friendship is over", but fate laughs in this separation decision. If we look at fate, the two friends will spend years side by side in a same prison cell. Because of the Ambassador's game the two best friends couldn't part ways, but there is one last thing they have to partner in before going to jail and it is finding those who attacked Nare. Until they find the responsible persons they do not even think about family nor for the years they will spend in prison. When all assets of Sancar and Gediz are confiscated, Efeoglu family loses their mansion. Halise, who as servant always walked in the mansion with her head bowed, leaves the mansion with her head bowed once again. Moreover, she has to live under the same roof as Nare and look at her wounded face. Nare struggles with the trauma of the attack that she experienced, and is dedicated to help with everything in the absence of the two partners, because she believes wholeheartedly in their innocence.
Sancar dice "La sociedad continúa, la amistad se acabó", pero el destino se ríe de esta decisión de separación. Si miramos el destino, los dos amigos pasarán años uno al lado del otro en la misma celda de la prisión. Debido al juego del Embajador, los dos mejores amigos no pudieron separarse, pero hay una última cosa en la que deben asociarse antes de ir a la cárcel y es encontrar a los que atacaron a Nare. Hasta que no encuentran a los responsables ni siquiera piensan en la familia ni en los años que pasarán en prisión. Cuando se confiscan todos los bienes de Sancar y Gediz, la familia Efeoglu pierde su mansión. Halise, quien como sirvienta siempre caminaba en la mansión con la cabeza inclinada, sale de la mansión con la cabeza inclinada una vez más. Además, tiene que vivir bajo el mismo techo que Nare y mirar su rostro herido. Nare lucha con el trauma del ataque que vivió, y se dedica a ayudar con todo en ausencia de los dos socios, porque cree de todo corazón en su inocencia.
Sancar diz “A parceria continua, a amizade acabou”, mas o destino ri dessa decisão de separação. Se olharmos para o destino, os dois amigos passarão anos lado a lado na mesma cela de prisão. Por causa do jogo do Embaixador, os dois melhores amigos não puderam se separar, mas há uma última coisa que eles precisam fazer antes de irem para a prisão: encontrar aqueles que atacaram Nare. Até encontrarem os responsáveis não pensam nem na família nem nos anos que passarão na prisão. Quando todos os bens de Sancar e Gediz são confiscados, a família Efeoglu perde a sua mansão. Halise, que como serva sempre entrava na mansão com a cabeça baixa, sai da mansão com a cabeça baixa mais uma vez. Além disso, ela tem que viver sob o mesmo teto que Nare e olhar para seu rosto ferido. Nare luta contra o trauma do ataque que sofreu e se dedica a ajudar em tudo na ausência dos dois parceiros, pois acredita de todo o coração na inocência deles.