Na de Tweede Wereldoorlog wilde Nederland grote delen van Duitsland annexeren, als vergoeding voor de geleden schade. Het liefst verschoven we de oostgrens tot aan Hamburg. Uiteindelijk kwam het in 1949 tot kleine grenscorrecties: Elten en Tudderen. En wat moesten we daar eigenlijk mee? Elk jaar weer voeren we rond 4 en 5 mei de discussie over de aanwezigheid van Duitsers bij de viering van de bevrijding en herdenking van de gevallenen. Zo ook in 1954. Toen was het Mies Bouhuys, die met pamfletten met het opschrift ‘Deutsche nicht erwünscht’ streed tegen hun aanwezigheid en tegen de regering, die Bevrijdingsdag had gedevalueerd tot een snipperdag.