Zijn vader had zijn zusje op schoot. Jurgen wilde er ook bij, maar hij werd weggeslagen. Die afwijzing deed hem meer pijn dan de klap zelf. Zijn vader was een boze man. 's Nachts kwam hij vaak dronken thuis. Dan lag Jurgen, een jochie nog, wakker in bed. Altijd alert, wetend wat er kon gebeuren. Mishandelingen tekenden zijn leven. Hij werd van slachtoffer uiteindelijk pleger. Jurgen is getekend door zijn verleden en wordt getekend door kunstschilder Herman van Hoogdalem. Hij vertelt over zijn angsten en hoe hij zich bevrijdde van zijn trauma's. Nu helpt hij andere slachtoffers en plegers van huiselijk geweld.
'Wie wil er met mij spelen?' Haar vader vroeg het elke ochtend voor het ontbijt. Mary-Jane stak enthousiast haar vingertje op. Daarna volgde een vast ritueel. Doordeweeks werd ze misbruikt en in het weekend, als haar moeder van huis was, werd ze verkracht. Van kleins af aan. Niemand die iets merkte. Geregeld logeerde ze bij haar grootouders. Opa lokte haar naar zijn duiventil. Ze werd ook zijn prooi. Ze is getekend door haar verleden en wordt getekend door kunstschilder Herman van Hoogdalem. Nu vertelt ze over het geheim dat ze jarenlang bij zich droeg en rekent ze af met haar verleden.
De grillen van haar ouders maakten haar angstig en onzeker. Nooit deed Sabrina iets goed. Ze kon zomaar worden geslagen of geschopt, maar het ergst vond ze de psychische mishandelingen: het lag aan haarzelf, ze was gek, het slijk der aarde. Eigenlijk had ze er niet mogen zijn. Dat gevoel zou haar de rest van haar leven achtervolgen. Sabrina is getekend door haar verleden en wordt getekend door kunstschilder Herman van Hoogdalem. Ze vertelt over de trauma's waar ze nog altijd last van heeft, de zoektocht naar zichzelf, de bevrijding van het schuldgevoel. Indrukwekkend is haar overlevingskracht, toen als kind, nu als trotse moeder van een zoontje van acht.
Zijn vader sloeg en schopte zijn moeder tegen de grond. De 5-jarige Fouad sprong ertussen. Hij wilde zijn moeder helpen. Vaders reactie was genadeloos. Hij pakte de vogelkooi, waarbij zijn zoontje altijd troost zocht, en liet de vogels ontsnappen door het raam, de vrieskou in. Daarmee was Fouad zijn enige vriendjes kwijt. De harteloze jaren thuis hebben Fouad getekend. Door wilskracht bleef hij overeind. Voor het eerst deelt hij zijn verhaal met de buitenwereld, om niet te verstikken, en in de hoop iets mee te kunnen geven aan lotgenoten. Hij is getekend door zijn verleden en wordt getekend door kunstschilder Herman van Hoogdalem.
Door haar vader werd Hameeda met stokken en kettingen geslagen. Haar stiefmoeder wenste haar dood. Als 4-jarige kreeg ze te horen dat haar echte moeder en jongste zusje zouden zijn verongelukt. Een leugen, ontdekte ze 27 jaar later. Pas toen ze zelf kinderen kreeg, ervoer ze wat moederliefde was. Hameeda is getekend door haar verleden en wordt getekend door kunstschilder Herman van Hoogdalem.