Barış'ın kalbi son kez kırılır. Dönüşü olmayan bir sona giderken her şey, Barış'ın kendi zaaflarıyla, çocukluğuyla ve duygularıyla hesaplaşır. Her şeyin bittiğini duymaya hazır olmasa da buna katlanmak zorunda olduğunu düşünmektedir. Atacak geri adımı kalmamış, köşeye sıkışmıştır. Ancak Zeynep bu kez kararlı, inançlı bir aşık olarak sıkıştığı köşeden Barış'ı da, kendini de son kez çıkarır. Artık mutsuzluğa, umutsuzluğa, incinmeye tahammülleri kalmamıştır. Barış uzun süredir Zeynep'ten görmediği bu iyileştirici, onarıcı tavır karşısında yine her inançlı aşık gibi umutla durur. Artık kurulmaya hazır ve kimsenin bozmasına kolay kolay izin verilmeyecek bir yuvayı kurma yoluna girerler. Ali Rıza ve Savaş, Zeynep'i Barış'a istemek için Nermin ve Sakine'nin kapısını çalar. Artık herkesin iyileşmeye ve hayal kurmaya ihtiyacı vardır. Ali Rıza ve Sultan'da kurdukları hayal için artık hazırdır.