Barış'ın kalbi son kez kırılır. Dönüşü olmayan bir sona giderken her şey, Barış'ın kendi zaaflarıyla, çocukluğuyla ve duygularıyla hesaplaşır. Her şeyin bittiğini duymaya hazır olmasa da buna katlanmak zorunda olduğunu düşünmektedir. Atacak geri adımı kalmamış, köşeye sıkışmıştır. Ancak Zeynep bu kez kararlı, inançlı bir aşık olarak sıkıştığı köşeden Barış'ı da, kendini de son kez çıkarır. Artık mutsuzluğa, umutsuzluğa, incinmeye tahammülleri kalmamıştır. Barış uzun süredir Zeynep'ten görmediği bu iyileştirici, onarıcı tavır karşısında yine her inançlı aşık gibi umutla durur. Artık kurulmaya hazır ve kimsenin bozmasına kolay kolay izin verilmeyecek bir yuvayı kurma yoluna girerler. Nesrin ve Tarık'ın planı gittikçe sürdürmesi zor bir hal alır. Barış çoktan enselerinde iz süremeye başlamışken, Zeynep ve Sakine de kalbi sertleşen Gülbin'in karşısına beklemeği bir şekilde çıkacak ve iyiliğin reddedilmez tohumları ekecektir.
Baris's heart is broken for the last time. While going to an end with no return, Baris comes to terms with his own weaknesses, childhood, and emotions. He thinks he has to put up with it, even though he is not ready to hear everything is over. There is no back step to take, he is stuck in the corner. However, this time as a determined, faithful lover, Zeynep takes out Baris, and herself, for the last time from the corner where they are stuck. They no longer have to tolerate unhappiness, despair, and hurt. Baris stands with hope, like every faithful lover, in the face of this healing and restorative attitude, which he has not seen from Zeynep for a long time. They are now on the way to establish a home that is ready to be settled and will not easily be allowed to be ruined by anyone. While Baris has already begun to scar on their necks, Zeynep and Sakine will appear before Gülbin, whose heart is hardened, unexpectedly, and will sow the undeniable seeds of goodness.
