Węgiel

Dva chlapci najdou v lese u kolejí mrtvého muže v kvalitním oblečení. Vypadá to, že muže srazil vlak, protože má odseknutou část lebky, která je nalezena opodál. Mrtvola je převezena na do laboratoře, kde Henryk s Veronikou ohledají tělo a ona vytvoří jeho přibližný portrét. Jan se setká s Konstancií, která mu nabídne k bydlení svůj byt, aby nemusel zůstávat v hotelu a vyspí se spolu. Veronika Jana před Konstancií varuje, nemyslí si, že je pro něho ta pravá. Henryk poví Janovi, že lebka, kterou přinesl z hrobky nepatří Luciánovi Morawieckému. Někdo dal do jeho hrobky cizí lebku a udělal do ní díru, aby to vypadalo, že byl zastřelen. Vyšetřování mrtvého muže zavede Jana až do místního dolu. Mrtvý člověk je Wilhelm von Hoffen, bývalý majitel důlní společnosti, kterého zaměstnanci neměli rádi. Rozbitý vůz, jehož část byla nalezena na místě vraždy, patří Moučkovi. Jeho tři děti zemřely v dole při požáru kvůli Hoffenovi, protože se zde těží bez bezpečnostních opatření….

Two young boys find a body in a forest near train rails. Victim's skull was crushed, which makes identifying the body difficult, but Jan finds evidence connecting the case with a nearby coal mine.

Dwóch ubogich, małoletnich chłopców na nasypie przy torach kolejowych znajduje mocno uszkodzone zwłoki mężczyzny, bez fragmentu czaszki. Przybyli na miejsce policjanci uznają, że ofiara została potrącona przez pociąg. Sekcja zwłok wyklucza jednak tę wersję wydarzeń. Jan wpada na pewien trop i postanawia dowiedzieć się kim była ofiara i skąd pochodziła analizując odzież zmarłego. Weronika na podstawie zrekonstruowanych fragmentów twarzoczaszki tworzy portret ofiary. Kiedy w końcu udaje się ustalić tożsamość denata, dochodzenie w sprawie jego morderstwa nabiera rozpędu. Okazuje się, że nieboszczyk był człowiekiem bardzo majętnym i pochodzącym z wyższych sfer. Śledztwo prowadzi do pobliskiej kopalni węgla kamiennego. Droga do ujawnienia sprawcy, który miał oczywisty motyw, okazuje się prosta ale tylko pozornie… Jan zwierza się Konstancji, że pistolety, z których pojedynkowali się z Lucjanem nie nadają się i najprawdopodobniej nigdy nie nadawały się do tego, aby kogokolwiek z nich zabić. Przełomowego odkrycia dokonuje jednak Henryk – dostarczona mu przez Edigeya-Koryckiego czaszka nie należy do Lucjana Morawieckiego!