Henryk ma wyjątkowo zły humor. Zginęły gdzieś jego swiżo zakupione tygodniki. Po długotrwałych poszukiwaniach odnajduje zgubę w paczce makulatury zebranej przez Anulę na szkolną zbiórkę. Henryk jest uburzony znaleziskiem, tym bardziej, że w paczce znajduje również swoje świadectwo maturalne, swoje listy miłosne do Ireny, mały rocznik statystyczny i rachunki za gaz. Irena z Anulą próbują uspokoić wzburzonego wuja, lecz Henryk nie daje się udobruchać. Zubożony zbiór Anula idzie ważyć do Pawła. W szkole wymagają 7 kg makulatury. Anula prosi Pawła, aby za trzy rurki z kremem dołożył jej coś z własnej paczki. Paweł dokłada książkę o jodze. Anulę niezwykle zaciekawia joga, tym bardziej, że okazuje się, iż Paweł zna osobiście autora książki - Korolczyka. Prosi go, by po znajomości przyprowadził jogina do cioci. Nadchodzi dzień wizyry Korolczyka. Irena jest bardzo przejęta odwiedzinami. Pełna troski o niepopełnienie faux pas przygotowuje bardzo urozmaicony poczęstunek wegetariański. Korolczyk przychodzi z naręczem goździków. Jego twarz nieskażona uśmiechem krępuje i onieśmiela Irenę i jej siostrzenicę. Niepewność próbują nadrobić gościnnością. Irena częstuje mistrza wegetariańskimi specjałami. Korolczyk jest zdegustowany prymitywną wiedzą tych kobiet o jodze. Zaczyna więc naukę od przedstawienia własnej interpretacji filofofii jogi. Naczelną zasadą według Korolczyka okazuje się umiar. Irena wysyła Pawła po kiełbasę dla mistrza, częstuje go również kieliszkiem czystej, niezbędnej w utrzymaniu przez jogina właściwego metabolizmu.Na polecenie Korolczyka Ania z ciocią ćwiczą "asanasany". Kończy się wizyta jogina. Korolczyk wystawia Irenie rachunek za lekcję. Irena jest zaskoczona sumą podaną przez mistrza. Do domu wraca Henryk. Zastaje swoje kobiety w pozycji świecy. Na drugi dzień Anula oddaje książkę o jodze na makulaturę.