In de gouden jaren van het Nederlandse voetbal is hij tussen grootheden als Willem van Hanegem en Johan Cruijff een opvallende verschijning. Frans Derks, de scheidsrechter met het strakste broekje van de eredivisie. Volgens vriend en vijand een uitstekend arbiter. Populair bij voetballers en trainers. Maar door zijn lange haren, zijn korte broekjes, zijn ongezouten meningen en zijn eigengereide gedrag niet geliefd bij de bobo's van de KNVB. "En dat heeft me een WK gekost," zegt Derks jaren later in Andere Tijden Sport. Dik in de tachtig is hij inmiddels, maar het broekje past nog en hij fluit nog steeds.