Barbara de Loor: Eenzaam in Inzell

In 2005 wint schaatsster Barbara de Loor uit het niets goud op de 1.000 meter bij de WK afstanden in Inzell. Ze verslaat Anni Friesinger en Marianne Timmer. Op buitenijs. In de sneeuw. Die gouden plak heeft een bijzondere voorgeschiedenis. Barbara de Loor, de eeuwige vierde. In 1999 ondergaat ze een hartoperatie om hartritmestoornissen te verhelpen. Tijdens het EK in 2003 wordt ze verguisd omdat ze opgeeft na een rugblessure en Nederland een startplek verliest. Een jaar later slaat ze terug. En hoe. Barbara gaat schaatsen voor het team van haar idool Friesinger. Ze verhuist naar Inzell. Ver weg van familie en vrienden. Daar, in het rustige Zuid-Duitse plaatsje, vecht ze tegen de eenzaamheid en tegen het individualistische topsportleven. Uit verveling helpt ze zelfs mee in de keuken en in de bediening van het restaurant van de ijsbaan. Over een oer-Hollandse schaatsster en haar strijd tegen eenzaamheid, met uiteindelijk de ultieme beloning: eeuwige roem.