Meneer Floren, de enige dokter in Lagerzeel, staat al vijfentwintig jaar als burgemeester aan het hoofd van deze gemeente. Een jubelfeest kan dan ook niet achterwege blijven. Vera Eetvelt wordt gevraagd om het feest muzikaal op te luisteren. Terwijl René zich inspant om een geschikt decor in elkaar te knutselen voor deze cantate, ervaart Tor de nodige problemen bij het schrijven van de gepaste teksten. Maar klagen doet deze jongen niet. Hij is immers gepromoveerd tot privé-chauffeur van Witten en volgens Mieke hangt er nog meer in de lucht voor hem. Ook Benoit, de veldwachter van Lagerzeel, maakt kans op promotie. Maar of Mieke nu bereid zal zijn om haar twintig jaar oude belofte na te komen, is een andere vraag. Ondertussen onderneemt Cel Muys, de broer van Tor, krampachtige pogingen om Martine in Lagerzeel te houden. Haar moeder Eugènie denkt daar echter anders over. De strenge en zedelijke opvoeding waar Vlaanderen zo bekend voor staat, had ze zich toch enigszins anders voorgesteld. Dankzij kunstschilder Rottiers krijgt de kunstkring "De Eikel" ook bekendheid buiten Lagerzeel. René wordt door een zekere Leontine Verstraeten zelfs gevraagd een tweede "Eikel" op te starten in Hiele, een dorpje in West-Vlaanderen. Hij moet echter niets hebben van Rottiers en is dan ook niet van plan in te gaan op deze uitnodiging. Rottiers zelf is de getalenteerde René liever kwijt dan rijk. Zijn vrouw Irma denkt daar anders over.