Rok 1944, Berlin. Kloss spotyka się z Christin Kield, szwedzką aktorką współpracującą z Gestapo. Christin mści się w ten sposób na polskim podziemiu za śmierć narzeczonego - Heiniego, który zginął w Warszawie. Hans otrzymuje zadanie zabicia Christin, ale idąca na spotkanie z Klossem aktorka zostaje porwana. Szuka jej zarówno Kloss, jak i Gestapo. Hans przeszukuje mieszkanie Christin, znajduje tam dowód współpracy aktorki z rezydentem wywiadu amerykańskiego w Szwecji. W mieszkaniu Kield pojawia się też porucznik Stolp, adiutant generała von Boldta. Okazuje się, że aktorka przetrzymywana jest przez generała, który za jej pośrednictwem chciał nawiązać współpracę z aliantami. Kiedy dowiedział się, że Christin współpracuje z Gestapo, przestraszył się, że zdradzi także jego. Kloss zjawia się u Boldta, ale nie udaje mu się nic uzyskać. Generał wyjawia Christin, że w rzeczywistości Heiniego zabili gestapowcy za współpracę z Polakami. Klossa wzywa na rozmowę standartenfuhrer Gestapo Muller odpowiedzialny za śmierć Heiniego, o sprawie Christin rozmawia z nim także szef Abwehry - admirał Canaris, który chce, aby J-23 przestał interesować się całą sprawą. Aktorce udaje się uciec od Boldta. Kloss podkłada w jej mieszkaniu bombę, zwabia też tam Mullera. Hans zorientowawszy się, że Christin chce zerwać współpracę z Gestapo, ostrzega kobietę. Ta jednak wybiera śmierć, giną też Muller i Schabe. J-23 ucieka z mieszkania Christin w ostatnim momencie po piorunochronie, wkrótce potem przejmuje na dworcu polską łączniczkę, wcześniej zagrożoną poprzez współpracę Kild z Gestapo.