W dramacie poświęconym Erykowi XIV historycy literatury dopatrzyli się analogii z Szekspirowskim „Hamletem”, a w postaci króla żyjącego na krawędzi obłędu dostrzegli stylizowany autoportret autora, czyli Augusta Strindberga. Spektakl z 1972 roku wyreżyserował Maciej Prus. Eryk XIV (Henryk Talar), syn Gustawa I, założyciela dynastii Wazów, zasiadał na tronie Szwecji zaledwie osiem lat. W 1568 r. został obalony i uwięziony przez możnowładców pod wodzą jego przyrodnich braci – Jana (Jerzy Janeczek), księcia Finlandii, ożenionego z Katarzyną Jagiellonką, i Karola (Wiesław Komasa), księcia Sudermanii, późniejszego króla Szwecji Karola IX, sromotnie pobitego pod Kircholmem przez polskiego bratanka Zygmunta III Wazę.