Europa werkt aan een nieuwe wetgeving om de privacy van de Europese burger beter te beschermen. Door de komst van het internet is die dringend aan vernieuwing toe. De belangen zijn gigantisch. Denk maar aan de winst die bedrijven als Facebook of Google kunnen maken met de privégegevens van hun klanten. Er woedt in Brussel dan ook een nooit geziene lobbyoorlog, met de grote internetbedrijven in de hoofdrol. Panorama schetst een beeld van die oorlog, die vaak met heimelijke en heel slinkse middelen, en in elk geval met heel veel geld, wordt gevoerd.
Max is een 26-jarige Oostenrijker, die een vraagje had voor Facebook : “Wat weten jullie over mij?”. Het heeft 22 mails heen en weer gekost, voor hij de informatie kreeg. Groot was zijn verbazing toen bleek dat Facebook 1222 pdfdocumenten over hem had. Max is nochtans geen fervente Facebooker, verre van, maar ze wisten zelfs nog welke berichtjes hij ooit gewist had.
EU-commissaris Viviane Reding wil nu ondermeer “het recht om vergeten te worden” in de EU-wetgeving inschrijven. Maar de lobbying tegen deze en andere privacy-regels is nog nooit zo fel geweest. En de lobbykantoren gaan ver. Neem nu Erika Mann, tot 2009 Europarlementslid, zij staat nu – met al haar achtergrondkennis en met haar rijkgevulde adresboek – op de loonlijst van…. Facebook. Draaideurpolitiek heet dat.
Tegen de ontwerp-regelgeving hebben EU-parlementsleden meer dan 3000 amendementen ingediend. En soms blijkt het gewoon om copypaste-teksten van de grote internetbedrijven te gaan… Maar wat Belgisch Europarlementslid Louis Michel heeft meegemaakt, tart toch alle verbeelding. Onderzoek van Panorama had uitgewezen dat hij op nummer twee stond bij het indienen van privacy-onvriendelijke amendementen. Hiermee geconfronteerd voor de Panorama-camera valt hij compleet uit de lucht. Na onderzoek blijkt – zo beweert Michel – dat een overijverige medewerker van hem zonder zijn medeweten een hele rist teksten had geamendeerd, die de besc
Europa werkt aan een nieuwe wetgeving om de privacy van de Europese burger beter te beschermen. Door de komst van het internet is die dringend aan vernieuwing toe. De belangen zijn gigantisch. Denk maar aan de winst die bedrijven als Facebook of Google kunnen maken met de privégegevens van hun klanten. Er woedt in Brussel dan ook een nooit geziene lobbyoorlog, met de grote internetbedrijven in de hoofdrol. Panorama schetst een beeld van die oorlog, die vaak met heimelijke en heel slinkse middelen, en in elk geval met heel veel geld, wordt gevoerd.
Max is een 26-jarige Oostenrijker, die een vraagje had voor Facebook : “Wat weten jullie over mij?”. Het heeft 22 mails heen en weer gekost, voor hij de informatie kreeg. Groot was zijn verbazing toen bleek dat Facebook 1222 pdfdocumenten over hem had. Max is nochtans geen fervente Facebooker, verre van, maar ze wisten zelfs nog welke berichtjes hij ooit gewist had.
EU-commissaris Viviane Reding wil nu ondermeer “het recht om vergeten te worden” in de EU-wetgeving inschrijven. Maar de lobbying tegen deze en andere privacy-regels is nog nooit zo fel geweest. En de lobbykantoren gaan ver. Neem nu Erika Mann, tot 2009 Europarlementslid, zij staat nu – met al haar achtergrondkennis en met haar rijkgevulde adresboek – op de loonlijst van…. Facebook. Draaideurpolitiek heet dat.
Tegen de ontwerp-regelgeving hebben EU-parlementsleden meer dan 3000 amendementen ingediend. En soms blijkt het gewoon om copypaste-teksten van de grote internetbedrijven te gaan… Maar wat Belgisch Europarlementslid Louis Michel heeft meegemaakt, tart toch alle verbeelding. Onderzoek van Panorama had uitgewezen dat hij op nummer twee stond bij het indienen van privacy-onvriendelijke amendementen. Hiermee geconfronteerd voor de Panorama-camera valt hij compleet uit de lucht. Na onderzoek blijkt – zo beweert Michel – dat een overijverige medewerker van hem zonder zijn medeweten een hele rist teksten had geamendeerd, die de besc
