Rond de wieg van Willem III hangen zwarte gordijntjes. De Oranjes rouwen om Willem II die onverwachts gestorven is aan de pokken. De dood van de 24-jarige stadhouder, een week vóór de geboorte van zijn zoon, zet de positie van het Huis van Oranje en daarmee ook de toekomst van de baby op het spel. De provincies, het machtige Holland voorop, zien hun kans schoon om de familie haar erfelijke functies te ontnemen. Ze willen bezuinigen op het leger en vrij baan geven aan de handel. Daarbij zijn de Oranjes, van oudsher illustere legerleiders en stadhouders, een sta-in-de-weg. Het Eerste Stadhouderloze Tijdperk is een feit. Maar het volk laat zich niet zo makkelijk het symbool van eendracht ontnemen en blijft om Oranje roepen.