Eind jaren zestig slaat Nederland massaal aan het trimmen om fitter en gezonder te worden. Het is een wake-up call voor de overheid. Na TBC en kanker blijkt er eind jaren zestig een derde volksziekte bijgekomen: hart- en vaatziekten. Onze rap veranderende levenswijze – met auto’s, liften, welvaartsvoedsel en wat dies meer zij – is goed voor onze welvaart, maar niet zo goed voor onze gezondheid. Dat moet anders. In 1969 start de Nederlandse Sport Federatie (NSF, voorloper van NOC*NSF), gesteund door de regering, een grootscheepse campagne: Trim u fit! Overal in het land worden parcourtjes met gymnastiektoestellen aangelegd. De trimbaan is geboren. Met stickers, buttons en posters wordt een beroep gedaan op alle Nederlanders meer te bewegen. Minister Luns gaat zwemmend op de foto om het goede voorbeeld te geven. Andere politici kunnen niet achterblijven.Trimgroepjes schieten als paddenstoelen uit de grond. Hartinfarcten Een van de bedenkers van de baanbrekende campagne – nooit eerder lieten politici en liet de overheid zich uit over bewegen – is Wim de Heer van de NSF. In zijn jonge jaren, na de oorlog, doet bijna niemand aan hardlopen. Hij wel. Daarom weet hij meteen wat te doen als eind jaren 60 alarm wordt geslagen over het toenemend aantal hartinfarcten en mensen met overgewicht. Bewegen, lopen, sporten. Trimmen dus. Gerard Nijboer Trim u fit! wordt een groot succes. En een blijvend succes. Al is het woord niet langer in zwang, trimmen doen we nog steeds. Of joggen. Of hardlopen. Of sporten in de sportschool. Of wandelen – het nieuwe toverwoord in onze corona-wereld van nu. Andere Tijden laat met veel prachtig en soms hilarisch beeldmateriaal zien hoe Nederland in beweging kwam en hoe de trimrage zich ontwikkelde tot iets dat niet meer weg te denken is uit de Nederlandse maatschappij. Aan het woord komen naast Trim u fit!-bedenker Wim de Heer sport-professor Maarten van Bottenburg en Marja Wokke en Gerard Nijboer, die begin jaren 80 tot de wereldto