Van dropijs hebben Italianen geen kaas gegeten. Het Wilde Keukenpersoneel reist hartje winter naar het noorden van Italië om daar in een dorp alle Italianen te ontmoeten die elk voorjaar opnieuw naar het noorden trekken. Om er tot in de herfst te werken in hun Italiaanse ijssalons. Ze komen bijna allemaal uit hetzelfde gebiedje in de Dolomieten en dat al een paar generaties lang. Italiaanse ijsmakers? Dat waren ze niet, ze waren boer of knecht. Maar aan ijs was wat te verdienen. Van alles wat we kunnen eten, van bijna alles, maken de Italianen ijs als je er om zou vragen. Soms onweerstaanbaar lekker ijs. Maar ijs van drop kunnen ze niet. In De Wilde Keuken wordt even uitgevonden hoe het moet. Dat kan toch iedereen!?