Rok 1404. Na Wawelu goście – Kasztelan Wincenty Granowski z żoną Elżbietą. Król Władysław jest zachwycony, królowa Anna nie chce widzieć Elżbiety. Nie zapomniała, że kasztelanowa w rozmowie z mężem nazwała ją głupiutką gąską. Granowski przywozi natomiast ważne wieści o Zakonie – nie mają pieniędzy ani zapasów na zimę. Jagiełło zaczyna w Raciążku negocjacje z Konradem von Jungingenem w sprawie wykupu Ziemi Dobrzyńskiej. Z pomocą przychodzi pachołek Mszczuja – Jurga, który podsłuchuje rozmowę krzyżackich dostojników. Król i Wielki Mistrz dochodzą do porozumienia. Ale Władysław Jagiełło wie, że aby odkupić te ziemie, musi przekonać panów do nowego podatku. I wie, że będzie miał z tym kłopoty – szczególnie z Janem Tęczyńskim.