Wiosna 1425 roku. Mieszkańcy Krakowa składają hołd Jagielle, Zofii oraz ich synowi. Królewska para oczekuje też tego od szlachty. Oleśnicki żąda jednak więcej przywilejów dla panów. Zofia dowiaduje się, co łączyło Awdokię i Daniła. Z pomocą swoich rycerzy aranżuje ich spotkanie. Jadwiga nie ukrywa przekonania, że to ona powinna być następczynią tronu. Katarzyna Mężykowa ostrzega ją, że za takie złe myśli spotka ją kara. Przestraszona królewna rozpoczyna post. W drodze do Krakowa Femka i Honzik spotykają guślarza. Wypowiada on do kobiety tajemnicze słowa.