Het kabinet van vicepremier Steven Kennis draait niet helemaal naar behoren volgens De Partij. Ze stuurt dan ook oudgediende Charles Van Praet vanuit de ECB in Frankfurt voor een doorlichting. Van Praet gaat met extreem grove borstel door het kabinet en deinst er niet voor terug om mensen tot in het diepst van hun ziel te beledigen. Wat aanvankelijk een ongemak leek, deint langzaam uit tot paniek, niet in het minst bij de vicepremier zelf, die koste wat het kost de reepjes van zijn versnipperaar wil verbranden.
Wanneer Van Praet verplicht wordt vicepremier Kennis te helpen om eerste minister te worden, schakelt hij onmiddellijk naar een hogere versnelling. Hij lanceert een 'mail-het-aan-Kennis'-campagne om te weten waar de brave burgers het meest bang voor zijn. Daar zal Kennis dan op geprofileerd worden: angst en beloftes, dat is hun business.
Na het debacle van de hotline wordt er een verantwoordelijke gezocht binnen het kabinet, iemand om te offeren in de beste politieke traditie. Dat blijkt evenwel moeilijker dan gedacht, want iedereen heeft zich goed ingedekt. Sommigen hebben zich zelfs ingemetseld.
Geen enkele krant vermeldt de emotionele speech van Kennis in het parlement, ook al was die geplagieerd. Van Praet lanceert een charmeoffensief.
Kennis is plots de populairste politicus bij de progressieven, die evenwel nooit voor hem zullen stemmen. Van Praet vreest dat De Partij Kennis gaat kaltstellen door hem weg te promoveren naar het buitenland in het beste geval. Tijd om de grove middelen boven te halen. Alain suggereert een Paard van Waregem te gebruiken, een beproefde techniek van de doorwinterde luiaard.
De regering is gevallen. Alle lichten staan nu op groen om Kennis richting De 16 te loodsen. In de Wetstraat heerst de gebruikelijke nervositeit, zeker op het kabinet Kennis. Iedereen is over zijn toeren -op het paranoïde af- behalve Van Praet, die heeft enkel oog voor zijn oude gsm. Om er Snake op te spelen.