Empera, de Colombiaanse moeder van Inge, was amper meerderjarig toen ze in 1977 haar eerste kindje kreeg. Al sinds haar twaalfde werkte ze als hulp in de huishouding. De zondagen gaven haar altijd wat afleiding, want dan kon er worden gedanst in een discotheek. Op een dag zag ze op de dansvloer een jongen dansen die haar aansprak. Ze ging in op zijn avances. Empera heeft de jongen daarna nooit meer gezien, en een paar maanden later ontdekte ze dat ze zwanger was. De werkgever van Empera bedisselde dat ze haar kind afstond ter adoptie. Er werd op haar ingepraat dat haar ouders het buitenechtelijke kind niet zouden accepteren en dat ze ook te weinig middelen had om voor een kind te zorgen. Empera kreeg haar dochter niet te zien na de bevalling en dat heeft haar altijd pijn gedaan. Uit een latere relatie kreeg Empera een dochter die nooit uit haar leven verdween. Een paar jaar later biechtte ze haar op dat ze ooit een kind afstond. Empera heeft nooit durven dromen dat ze ooit nog oog in oog zou komen te staan met haar eerstgeboren kind. Ze kon haar oren niet geloven toen ze van Spoorloos hoorde dat haar dochter naar haar op zoek is.