In een dichtbevolkt land met hoog gebergte aan de grens met Nepal ontdekt Bernice hoe een dikke atmosferische stoflaag het klimaat verandert. De bergen in de Himalaya bevatten zoveel sneeuw en ijs dat het wel eens de watertoren van de wereld wordt genoemd. Vanuit de sneeuwvelden en 60.000 gletsjers stroomt een enorme hoeveelheid zoet water in de grote rivieren van Azië. Miljarden mensen zijn voor hun drinkwater onder andere afhankelijk van het water uit de bergen. Maar de gletsjers smelten harder dan ooit als gevolg van klimaatverandering. Er vormen zich meren die plotseling kunnen leegstromen en hele dorpen wegvagen. In deze aflevering van Klimaatjagers gaat Bernice Notenboom met wetenschappers in Nepal naar die gletsjermeren op meer dan 5000 meter hoogte. Tussen de spectaculair hoge toppen van de Annapurna bergen doen ze daar met gevaar voor eigen leven metingen aan de sneeuw en de gletsjers. Maar de smeltende gletsjers zijn niet de enige bron van water in India. De jaarlijks terugkerende moesson is minstens zo belangrijk. Tot voor kort kon men nauwkeurig voorspellen wanneer de moesson begon, maar de luchtvervuiling boven heel Zuid Oost Azië is zo groot dat de moesson onvoorspelbaar wordt. Regelmatig is er sprake van te veel of te weinig water. Vanuit Nepal reist zij door naar India. Ze bevaart de Ganges en trekt met de onderzoeker Veerabhadran Ramanathan over en langs de Heilige rivier om te zien wat de gevolgen zijn van de zogeheten 'brown cloud' (bruine wolk) die boven India hangt. Ramanathan ontdekte deze vreemde vorm van luchtverontreiniging die de atmosfeer tegelijk koelt en opwarmt. Hij ziet oplossingen in de vorm van heel efficiënte houtbranders voor de 600 miljoen mensen die nu nog op open vuren koken. De houtbranders worden onder de lokale bevolking verspreid waardoor er veel minder roet en CO2 wordt uitgestoten.