De 59-jarige Pia voelt zich veilig in haar huis vol met spullen, voorraadkasten vol eten en bergen met kleding. Het volgestopte huis gebruikt ze letterlijk als barrière naar de buitenwereld. Ze koopt en verzamelt zoveel producten, dat sommige ruimtes onbegaanbaar zijn. Haar dochter Francis is op zestienjarige leeftijd uit huis gegaan omdat zij de chaos in huis niet meer aankon. De nu negentienjarige Francis heeft de hulp van Lieke van Lexmond en haar team ingeschakeld, omdat ze ziet dat de verzamelstoornis van haar moeder steeds ernstigere vormen aanneemt. Pia vindt het moeilijk om onze hulp aan te nemen uit schaamte en ze is bang voor onbegrip van de buitenwereld.