Annelies Verbeke is een Vlaamse schrijfster van hartstochtelijke, enigszins absurdistische romans als Slaap, Groener Gras en Vissen Redden. In Nederland is ze ook bekend, omdat ze regelmatig optreedt en als columniste in NRC schrijft. Aangewakkerd door het succes van het Vlaams-nationalistisch denken realiseert zij zich dat ze geen enkele Waal in haar directe vriendenkring heeft.
David Van Reybrouck is cultuurhistoricus en schrijver van het bekroonde Congo, waarin hij de geschiedenis van de voormalige Belgische kolonie beschrijft. Hij organiseerde het burgerinitiatief G1000. Van solitair schrijver werd hij plotsklaps de organisator van een megabijeenkomst, die hij als een ontmoetingsplek voor álle Belgen zag.
Christophe Deborsu is een Waalse journalist en televisiepersoonlijkheid. Hij werkte lang als politiek verslaggever voor de Franstalige publieke omroep RTBF en is onlangs overgestapt naar een commerciële Vlaamse omroep. Hij schreef een boek waarin hij Wallonië verklaart aan de Vlamingen. Hij werd bekend door de toenmalige premier Leterme de Marseillaise te laten inzetten, terwijl hij vroeg het Belgische volkslied te zingen. Christophe werd in 1965 in Namen geboren – het jaar van de ommekeer. Wallonië werd toen na een lange economische bloeiperiode het armere deel van België. Christophe neemt ons mee op een tocht van Louvain-la-Neuve langs Namen en Neufchateau naar het diepe zuiden. Onderweg kruist hij een Mariaverering en het trappistenbier. Hij toont ons de trauma’s en vooral de hernieuwde trots van Wallonië.
Daan Stuyven is een singer/songwriter en grafisch ontwerper. Onder zijn artiestennaam Daan een beroemdheid zowel in Vlaanderen als in Wallonië. Vorig jaar verraste hij met een onvervalste protestsong: Landmijn. Tegen zijn gewoonte in het Vlaams gezongen. “Jouw land”, zong hij de separatistische politicus Bart de Wever toe, “is niet mijn land, want jouw land is een landmijn.” Nu België weer een regering heeft en de ergste communautaire storm even is gaan liggen, maakt hij tijdens een motortocht door zijn België een nieuwe tekst op deze muziek. Het boze Landmijn wordt een Schoonland – een ode aan de steenwegen, de wegomleggingen, de architectuur, de mensen, de zingende vinken en het absurde, rommelige, veelkleurige België waar de taalgrens als een verrijking doorheen meandert.
Laurence Vielle is een Franstalige Brusselse theatermaakster en dichteres. Zij wandelt door haar omgeving als een vrolijk nieuwsgierig kind. Wat zij tegenkomt, vertaalt ze in associatieve gedichten en theaterstukken die ze zelf speelt. Zij gaat nu op zoek naar de verzwegen familiegeschiedenis van haar Vlaamse moeder. Tijdens WOII was er sprake van verzet en collaboratie, en de familie raakte gespleten. Laurence wandelt door het haar onbekende Vlaanderen waarvan ze de taal niet spreekt en het landschap niet kent en ze speurt naar haar verguisde familie. Ze zoekt een antwoord op de vraag of het oorlogsverleden van België vandaag nog steeds een rol speelt. Als Franstalige Brusselse kent ze Brussel en Wallonië. Het derde gewest Vlaanderen was tot nu toe terra incognita. Zij maakt net als Annelies Verbeke een ontdekkingstocht in eigen land. Maar dan in omgekeerde richting.