Na de grote Toursuccessen in de jaren vijftig is het Nederlandse profwielrennen begin 1964 op sterven na dood. In de laatste Ronde van Frankrijk zijn maar vier Nederlanders gestart, een dieptepunt. Ze rijden ook nog eens allemaal in buitenlandse dienst. Het lukt in Nederland niet om een sponsorploeg op de been te krijgen, ook de beroemde ploegleider Kees Pellenaars niet. Als de topcoureurs al elders onderdak hebben gevonden, weet Pellenaars vlak vóór de Tour van 1964 toch een geldschieter te strikken, TeleVizier. Het tegendraadse, jonge weekblad en Pellenaars passen goed bij elkaar. Het clubje onervaren Brabantse amateurs waarmee hij naar Frankrijk afreist ontpopt zich als een rebellenploeg. Jagend op etappezeges lappen ze de regels aan hun laars. Een van hen, Kees Haast, blijkt verrassend genoeg een begenadigd klimmer. Een jaar later gaat hij in het klassement de strijd aan met mannen als Gimondi, Poulidor en Motta. Hij lost ze op een col van de eerste categorie. Haast is op weg om de eerste Nederlander te worden op het eindpodium van de Tour de France. Dan gaat het mis…