Begin jaren zeventig is Willi Lippens één van de beste voetballers van de Duitse Bundesliga. Vanwege zijn waggelende manier van lopen krijgt hij de bijnaam Ente: eend. Lippens is geboren en getogen in West-Duitsland, maar hij heeft een Nederlands paspoort. De Duitse bondscoach Helmut Schön wil hem selecteren voor de Mannschaft. Als Willie zich laat naturaliseren tot Duitser ligt een glansrijke interlandcarrière in het verschiet. Maar vader Lippens verbiedt dit zijn zoon: Lippens senior is tijdens de Tweede Wereldoorlog mishandeld door de nazi's. In het seizoen 1970-1971 wil Ajax hem van Rot Weiss Essen kopen en wordt Willi geselecteerd voor het Nederlands elftal. Hij speelt één interland. Hoewel hij scoort blijft dit zijn eerste en laatste interland. De spelers, onder aanvoering van Rinus Israel en Wim van Hanegem, pesten de Duitssprekende Nederlander uit de selectie. Het Nederlands elftal begint aan een internationale opmars, die eindigt op 7 juli 1974 in München. De WK-finale tegen West-Duitsland gaat verloren.