DE KRUISTOCHTEN Tussen de jaren 1096 en 1291 werden vanuit Europa in totaal acht loodzware kruistochten naar de landen in het Midden-Oosten georganiseerd. Steeds opnieuw bonden de christenen uit Europa de strijd aan tegen de moslims. De oorlogen hadden meer weg van een brute slachting dan een heroïsche strijd. De kruistochten waren uiteindelijk een botsing tussen verschillende continenten en religies, maar bovenal tussen beschavingen. Na de glorieuze overwinning van de dappere 'Richard the Lionhearted' op de strijders van moslimleider Saladin in 1191, blijven de christenen nog zeker honderd jaar aan de macht in het noorden van Israël. De allerlaatste veldslag spitst zich 1291 toe op het plaatsje Acre. De moslims maken daar met een cruciale victorie een eind aan driehonderd jaar oorlog in de regio. DE ORDE DER TEMPELIERS Het uiteindelijke doel van alle kruisvaarders was alle moslims voor altijd en eeuwig te verjagen uit het Heilige Land. De ridders trokken ten strijde uit zuivere overtuiging. Ze waren over het algemeen van eenvoudige komaf, trouw aan de morele wetten, maar daarom niet minder overtuigd van het nut en de noodzaak van hun missie. Ze stonden bekend om hun onvoorstelbare moed in het heetst van de strijd. Alle dapperheid ten spijt, was het tactische vermogen van de nobele ridders zeer beperkt. Uiteindelijk blijken de kruistochten weinig succesvol. Ze hebben bijgedragen aan het ontstaan van alle latere godsdienstoorlogen en stonden aan de wieg van het christendom in Europa.